-
Het eindpunt van etapa 242 is Garray, lieflijk dorp aan de oevers van de Río Duero en Río Tera en aan de voet van La Muela. Op die platte heuvel is Numancia gelegen, vooral bekend (geworden) als Romeins villadorp. Het is goed toeven in het oude ‘Garrahe’. Leuke hostals, lekker eten in echt Spaanse restaurants, een strandje aan de rivieren en een Paseo door het dorp langs kerk en kapel met de volgende dag natuurlijk etapa 243 naar de hoofdstad Soria.
-
Maar niet dan na een bezoek aan Numancia.
-
In steno maar. Onzeker is of in het oude, Numancia nu de vesting was van de stam Los Pelendones of van Los Arévacos. Uit archeologisch onderzoek komt dat in de 7de eeuw vC al trashumance voorkwam. Herders met vee trokken van El Valle del Ebro naar de open velden van El Duero v.v. Het leeft en doet zo, tot de 1ste eeuw vC.
-
Het wordt pas ‘leuk’ als de Romeinen die kant op komen. Na links en rechts de nodige veroveringen op Iberisch gebied te hebben gedaan, zijn Termancia en Numancia aan de buurt. Tot na 1912 debatteren wetenschappers nog over de vraag of Termancia (nt.1) nu Numancia was of andersom; Schulten heeft gelijk.
-
Opeenvolgende Romeinse legeraanvoerders bestormen Numancia. De eerste komt met 6000 man en moet vluchten. De volgende met 10 olifanten en 500 ruiters en verslagen. Diens opvolger brengt 8000 infanteristen mee en moet omkeren. De volgende met 30.000 legionairs en 200 ruiters kan niets uitrichten en richt zich op Termancia, dat valt.
-
Er komt een wapenstilstand; weer oorlog. Met de opvolgende opvolger Mancino wordt zelfs vrede gesloten echter zonder voorafgaande toestemming van de Romeinse Senaat –beter wellicht: SPQR– die het oneervol acht en dwingt die Mancino, als straf, naakt en met de handen op de rug gebonden voor de muren van Numancia te verschijnen met verzoek tot overgave. Zij laten hem, door te vergaderen, de hele nacht zo wachten.
-
De Senaat heeft het gehad met die ‘barbaren’. Geeft opdracht aan Escipión (die van Cartago) om Numancia te veroveren. Alles weglatende, posteert Escipión zich in 134vC met 75.000 man eerst op La Atalaya bij Renieblas om vervolgens, in plaats van Numancia te bestormen, een kordon te leggen van zeven (7) kampementen. Het begin van de belegering tot uithongering.
-
De Romeinen bestoken Numancia met katapulten, kruis- en boogschutters en slingeraars en Los Numantinos doen zo nu en dan een uitval, maar na 15 maanden, in de zomer van 133vC (sic!) is het gebeurd. Geen overgave: Los Numantinos steken Numancia in brand en plegen collectief zelfmoord. De weinige overlevenden worden door Escipión gevangen genomen en als slaven naar Rome meegevoerd, waar Escipión een triomfaal onthaal wacht. Na korte tijd keert hij terug naar Numancia en bouwt het op tot een Romeinse villa: daarvan bezoekt u nu de ruines.
-
Door de wijze van verzet in en door, de zelfvernietiging en gekozen dood van stad en inwoners wordt Numancia een legende.
-
De eerste naam die later opduikt voor deze plek is: Garrahe dat in het Baskisch betekent: tierra quemada of quemado: verbrande aarde – brandplek. In de Spaanse vocabulaire verschijnt de uitdrukking: numantiaans verzet, hetgeen zoveel betekent als: hardnekkig verzet tot het uiterste. Het brengt Miguel de Cervantes (ja, die) er toe zijn tragedie El cerco de Numancia te schrijven (1585) beginnende met Escipión: ‘Esta difícil y pesada carga, que el Senado romano me ha encargado’. De schilder Alejo Vera y Estaca schildert in 1881 El último día de Numancia. In 1882 wordt Numancia tot nationaal monument uitgeroepen en in 1886 de obelisk geplaatst ter herinnering aan Los Numantinos in het 2de bataljon van het regiment van San Marcial. Als dan in 1905 koning Alfonso XIII een bezoek brengt ter inauguratie van de obelisk, staat Numancia weer op de kaart.
-
Nog is het niet compleet. Zonder feest vaart in Spanje niemand wel. Ook in Garray zijn de zomerfeesten, las Fiestas de Verano, in ere hersteld en wel op de laatste vier dagen van juli. Op de laatste zaterdag van juli is de ‘representacion popular’ waarbij een episode uit die oorlogen tussen Numancia en Romeinen op straattoneelachtige wijze wordt verbeeld. Zo zijn sinds 1999 uitgebeeld: de Val van Numancia, de slag van de Olifanten en Consul Mancino naakt voor Numancia. Benieuwd wat de zomer van 2009 brengt!
-
Noot1: Termancia – Tiermes – Termes: zuidoost Soria UTM 30T 487515 4575646
Bron: Fernando Morales Hernández
Bron: Dr. Adolf Schulten – Instituto Arqueológico de Berlin
-
05/11/2008 22:37:28
Het eindpunt van etapa 242 is Garray, lieflijk dorp aan de oevers van de Río Duero en Río Tera en aan de voet van La Muela. Op die platte heuvel is Numancia gelegen, vooral bekend (geworden) als Romeins villadorp. Het is goed toeven in het oude ‘Garrahe’. Leuke hostals, lekker eten in echt Spaanse restaurants, een strandje aan de rivieren en een Paseo door het dorp langs kerk en kapel met de volgende dag natuurlijk etapa 243 naar de hoofdstad Soria.
-
Maar niet dan na een bezoek aan Numancia.
-
In steno maar. Onzeker is of in het oude, Numancia nu de vesting was van de stam Los Pelendones of van Los Arévacos. Uit archeologisch onderzoek komt dat in de 7de eeuw vC al trashumance voorkwam. Herders met vee trokken van El Valle del Ebro naar de open velden van El Duero v.v. Het leeft en doet zo, tot de 1ste eeuw vC.
-
Het wordt pas ‘leuk’ als de Romeinen die kant op komen. Na links en rechts de nodige veroveringen op Iberisch gebied te hebben gedaan, zijn Termancia en Numancia aan de buurt. Tot na 1912 debatteren wetenschappers nog over de vraag of Termancia (nt.1) nu Numancia was of andersom; Schulten heeft gelijk.
-
Opeenvolgende Romeinse legeraanvoerders bestormen Numancia. De eerste komt met 6000 man en moet vluchten. De volgende met 10 olifanten en 500 ruiters en verslagen. Diens opvolger brengt 8000 infanteristen mee en moet omkeren. De volgende met 30.000 legionairs en 200 ruiters kan niets uitrichten en richt zich op Termancia, dat valt.
-
Er komt een wapenstilstand; weer oorlog. Met de opvolgende opvolger Mancino wordt zelfs vrede gesloten echter zonder voorafgaande toestemming van de Romeinse Senaat –beter wellicht: SPQR– die het oneervol acht en dwingt die Mancino, als straf, naakt en met de handen op de rug gebonden voor de muren van Numancia te verschijnen met verzoek tot overgave. Zij laten hem, door te vergaderen, de hele nacht zo wachten.
-
De Senaat heeft het gehad met die ‘barbaren’. Geeft opdracht aan Escipión (die van Cartago) om Numancia te veroveren. Alles weglatende, posteert Escipión zich in 134vC met 75.000 man eerst op La Atalaya bij Renieblas om vervolgens, in plaats van Numancia te bestormen, een kordon te leggen van zeven (7) kampementen. Het begin van de belegering tot uithongering.
-
De Romeinen bestoken Numancia met katapulten, kruis- en boogschutters en slingeraars en Los Numantinos doen zo nu en dan een uitval, maar na 15 maanden, in de zomer van 133vC (sic!) is het gebeurd. Geen overgave: Los Numantinos steken Numancia in brand en plegen collectief zelfmoord. De weinige overlevenden worden door Escipión gevangen genomen en als slaven naar Rome meegevoerd, waar Escipión een triomfaal onthaal wacht. Na korte tijd keert hij terug naar Numancia en bouwt het op tot een Romeinse villa: daarvan bezoekt u nu de ruines.
-
Door de wijze van verzet in en door, de zelfvernietiging en gekozen dood van stad en inwoners wordt Numancia een legende.
-
De eerste naam die later opduikt voor deze plek is: Garrahe dat in het Baskisch betekent: tierra quemada of quemado: verbrande aarde – brandplek. In de Spaanse vocabulaire verschijnt de uitdrukking: numantiaans verzet, hetgeen zoveel betekent als: hardnekkig verzet tot het uiterste. Het brengt Miguel de Cervantes (ja, die) er toe zijn tragedie El cerco de Numancia te schrijven (1585) beginnende met Escipión: ‘Esta difícil y pesada carga, que el Senado romano me ha encargado’. De schilder Alejo Vera y Estaca schildert in 1881 El último día de Numancia. In 1882 wordt Numancia tot nationaal monument uitgeroepen en in 1886 de obelisk geplaatst ter herinnering aan Los Numantinos in het 2de bataljon van het regiment van San Marcial. Als dan in 1905 koning Alfonso XIII een bezoek brengt ter inauguratie van de obelisk, staat Numancia weer op de kaart.
-
Nog is het niet compleet. Zonder feest vaart in Spanje niemand wel. Ook in Garray zijn de zomerfeesten, las Fiestas de Verano, in ere hersteld en wel op de laatste vier dagen van juli. Op de laatste zaterdag van juli is de ‘representacion popular’ waarbij een episode uit die oorlogen tussen Numancia en Romeinen op straattoneelachtige wijze wordt verbeeld. Zo zijn sinds 1999 uitgebeeld: de Val van Numancia, de slag van de Olifanten en Consul Mancino naakt voor Numancia. Benieuwd wat de zomer van 2009 brengt!
-
Noot1: Termancia – Tiermes – Termes: zuidoost Soria UTM 30T 487515 4575646
Bron: Fernando Morales Hernández
Bron: Dr. Adolf Schulten – Instituto Arqueológico de Berlin
-
05/11/2008 22:37:28
No hay comentarios:
Publicar un comentario